میدونستی؟
این بخش شامل معرفی پروژه و یا ایده های مربوط به مداخلات محلی ساده است که توسط مردم قابل انجام باشد و دارای ویژگیهای زیر باشد: 1.پروژه های ساده و قابل انجام توسط مردم باشند. 2. حتی المقدور با سرمایه مردم باشد و اگرچه حمایت و یا مشارکت نهادهای دولتی نیز قطعاً کمککننده و قابل پذیرش است. 3. میتواند هم قالب حمایت و هم قالب مشارکت مردمی داشته باشد
هفت ایده برای جنگ با فقر:
- ایده ها و مفروضات خود را در خصوص افراد مشکل دار (و یا بن بستهای اقتصادی غیرقابل حل) را به چالش بکشید
- ایجاد آگاهی/آگاه شدن (از راههایی که با آنها مشکلات و فقر توسط متخصصین یا کارآفرینان حل شده است)
- از نظر مالی و زمانی کمک کنید و افراد و کار داوطلبانه را جستجو کنید
- برای کسانی که در محله شما بی خانمانی را تجربه می کنند، بسته تهیه کنید یا جمع آوری کمک مالی کنید
- برای افزایش آگاهی در تظاهرات یا تجمعات شرکت کنید
- شغل ایجاد کنید
- اگر کارفرما هستید فرصت به افراد بیماری و یا مشکل دار کمک کنید.
برای اطلاعات بیشتر بخش زیر را مطالعه کنید:
تا حالا به این فکر کردی چطور میتونیم به کاهش مصرف آب کمک کنیم؟
راههای زیادی برای کاهش مصرف آب وجود داره؛ بعضیهاش نیاز به برنامهریزی و زمان بیشتری دارن، اما یهسری کارهای ساده و فوری هم هست که هرکدوم از ما میتونیم از همین حالا انجامشون بدیم.
میدونستی تو هم میتونی تو این مسیر سهم داشته باشی؟
برای اطلاعات بیشتر، بارش ایده، خرداد- 1404 رو کلیک کن
در این جلسه در پی این بودیم که به این سوال پاسخ داد شود:
چه راههایی برای بهبود (به معنای افزایش پوشیدگی و متانت) با در نظر گرفتن بنیانهای شناختی، معنوی، اجتماعی، خانوادگی و... بانوان وجود دارد؟
برای اطلاعات بیشتر، روارتقاء پوشش و متانت بارش فکری 5-6-1404 کلیک کن
چکیده
شرکتها یا گروههای اقتصادی مخاطره آمیز اجتماعی برای حل مشکلات اجتماعی بدون نادیده گرفتن پایداری مالی، اقتصادی و زیستمحیطی خود متولد شدهاند. در نتیجه، در سالهای اخیر، این سرمایهگذاریها به عنوان یک جایگزین مناسب و نوآورانه برای دستیابی به توسعه پایدار، که قادر به ترکیب رشد اقتصادی، شمول اجتماعی و پایداری برای نسلهای حال و آینده است، قدرت یافتهاند. به همین دلیل، این مقاله با هدف شناسایی تأثیر مداخلات اجتماعی در آموزش کارآفرینی اجتماعی همسو با توسعه بر قصد ارائه یک راه حل پایدار برای مشکلات اجتماعی فعلی انجام شده است. بنابراین، در تحقیق حاضر، یک تحلیل کیفی از متون خودارزیابی توسط نمونهای متشکل از ۱۳۸ جوان که در سال ۲۰۲۲ آموزش دیده بودند، انجام شد. نتایج، مجموعهای از عبارات مثبت مرتبط با یادگیری اصول کارآفرینی اجتماعی را نشان میدهد. به همین ترتیب، تأثیر مطلوب مداخلات بر تعهد جوانان به جامعهشان تأیید میشود.
کلمات کلیدی: آموزش کارآفرینی اجتماعی؛ توسعه پایدار؛ مداخله در جامعه.
در نتیجه گیری از این مطالعه علمی می بینیم: "نتایج نشان میدهد که مداخلات در آموزش کارآفرینی اجتماعی به طور مثبت بر یادگیری اصول کارآفرینی اجتماعی تأثیر گذاشته است. به همین ترتیب، تأثیر مطلوب مداخلات بر تعهد جوانان به جامعهشان تأیید میشود. در این مورد، تجزیه و تحلیل اثرات، اکتشافی/کیفی بود زیرا از بازخورد دانشآموز شروع شد و اگرچه نتایج جالبی به همراه داشت که روششناسی را تقویت میکند، اما انتظار میرود که مراحل بعدی، تجزیه و تحلیل کمی از مداخلات را برای ارزیابی اثربخشی و تأثیرات روششناسی از نظر توسعه و اجرای شرکتهای اجتماعی پایدار انجام دهند." ارجاع:
Flores Anaya, Y., Ramírez Urquidy, M., & Fuentes Contreras, R. (2023, June). Community intervention model: social entrepreneurship education as a strategy for a sustainable development. In 9th International Conference on Higher Education Advances (HEAd'23) (pp. 1063-1070). Editorial Universitat Politècnica de València.
لینک:
https://archive.headconf.org/head23/wp-content/uploads/pdfs/16364.pdf
در این طرح نوجوانان بهصورتی تدریجی و عمیق در مقابل مواد روانگردان ایمن میشوند و حتی به رهبران مبارزی در مقابل مواد روانگردان تبدیل میشوند.، بهویژه نوجوانان در معرض آسیب هویت یک فرد مبارز با مواد روانگردان داده میشود و به آنها یک مسئولیت ساده سپرده میشود. مسئولیتی که با آن مسئولیت نوجوان احساس ارزشمندی پیدا کند. احساس مهم و مثبت راهنمایی دیگران در رابطه با پیشگیری از اعتیاد.
در این راستا، طرح هدف کلی کاهش گرایش (نگرش مثبت) نوجوانان به مواد روانگردان از طریق اعطای مسئولیت و هویت بخشی اجتماعی است[1]. در این طرح نوجوان ابتدا، نوجوانان در معرض آسیب در مدارس شناسایی میشوند و آنها در یک جمع در کنار افراد ایمنتر قرار گرفته و بهطور کلی از آنها خواسته میشود كه به جمع «پیشگیری از مواد روانگردان» بپیوندند و مسئولیت و هدایت یک سری فعّالیت، را قبول کنند، مثل اینکه بروشور پیشگیری از اعتیاد را مطالعه نمایند و آنها پخش کنند، یا در رابطه با پیشگیری از اعتیاد روزنامه دیواری درست کنند.
بدین ترتیب، آنان عضوگروه پیشگیری از مواد روانگردان میشود و به آنها یک کارت شناسایی داده میشود. این کارت بیشتر برای تقویت هویت جمعی افراد گروه به آنها داده میشود. بدین صورت، آنها با این کارت خود را عضو یک گروه ارزشمند میبینند.
دقتنظرهای لازم:
در یک آموزش ابتدایی و قبل از شروع به کار گروه نوجوانان با یک بحث و استدلال دو طرفه از معایب و شاید "حسنهای" مواد روانگردان آشنا بشوند، بتوانند استدلال کنند که چرا مواد روانگردان ضرر دارد، تا اگربا کسی وارد بحث شدند، استدلالهای قوی برای درگیر نشدن با این مواد داشته باشند.
یکی از بهترین برنامههای مثبت برای نوجوان در معرض آسیب، شرکت در برنامههایی است که در آن آیات قرآنی مخالف با رفع مشکلات و نگرانیها و مشکل اعتیاد را پیدا کنند و آنها را ترویج دهند.
در گروه "پیشگیری" از اعتیاد نوجوانان دیگری بجز نوجوانان در معرض آسیب باید وجود داشته باشند (نوجوانانی با هویت شکل گرفته و قوی و مصون در مقابل آسیبهایی همچون اعتیاد)، ولی نوجوانانی که در معرض آسیب هستند، باید بهصورتی غیرمستقیم بیشتر مورد توجه قرار گیرند و تشویق و توجه به آنها باید با دقت انجام شود.
مربی دلسوز گروه میتواند آموزشهای مهم دیگری مثل آموزش کنترل هیجانات، خویشتنداری و ارتباط مؤثر (بهویژه در قانعکردن دیگر نوجوانان در دوری از مواد روانگردان)، را نیز در گروه آموزش دهد تا با این آموزشها فعّالیت دانشآموز در گروه بهبود یابد و هم از دانشآموزان در محیط زندگی شان بیشتر مراقبت شود.
بهطور کلی، با این طرح هم از نوجوان در معرض آسیب مراقبت میشود و هم یک فعّالیت پیشگیرانه ساده در محلّه یا مدرسه یا ...اجرا میشود.
آنچه موردنیاز این طرح از لحاظ پرسنل،مواد، زمان، مكان و هزینه عبارتست از
پرسنل: مشاوران و مربیان دلسوز و متعهد مدارس كه حاضر به معرفی نوجوانان باشند. همچنین، یک هماهنگ كننده محلّهای (که میتواند از میان مربیان یا مشاوران مدارس انتخاب شود) كه هفتهای یكبار پیشرفت نوجوانان را در بخش بروشور یا هر فعّالیت دیگر ارزیابی کند و آنها را در رابطه با نحوه کنترل هیجانات، خویشتنداری و ارتباط مؤثر آموزش دهد.
مواد موردنیاز: كارتهایی عضویت گروه «پیشگیری از مواد روانگردان» به نوجوانان داده شود و بروشورهایی كه از طرف ستاد مبارزه با مواد مخدر (یا هر نهاد معتبر دیگر یا حتی مدرسه) توزیع میشود.
زمان موردنیاز: اگر چه در ابتدا باید زمان بیشتری در نظر گرفت. بااینحال، تقریباً، بعد از توجیه نوجوانان و فعالیتهای اولیه، شاید 4 ساعت (دو بار در هر ماه) کفایت کند تا نوجوانان یک گروه کوچک (زیر ده نفر) برای یکدیگر از تجارب خود صحبت کنند و تسهیلگر نیز آنان را راهنمایی کند.
مكان انجام آن: مدرسه یا هر مركز دیگر محلّی که در آنها امکان حضور نوجوانان و بهویژه نوجوانان در معرض آسیب وجود دارد.
هزینه: در صورتی كه همه نیروها داوطلب باشند و بروشورها و کارتها از طرف سازمانها داده شود، هیچ هزینهای ندارد. اما توصیه میشود که به مشاوران، مربیان و هماهنگ کنندگان دلسوز و متعهد یک مبلغی در حد عرف و متوسط پرداخت شود.
[1]. برخی از اهداف معین و کمی این طرح میتواند این باشد که گزارش مدارس از تعداد دانشآموزان درگیر با اعتیاد بهطور معناداری کاهش یابد. همچنین، تعداد دانشآموزان وارد شده به طرحهای پیشگیری در مدارس افزایش یابد، یا اینکه نمره نگرش (مثبت) به مواد روانگردان دانشآموزان در معرض آسیب در یک مدرسه بهطور معناداری کاهش یابد (بدیهی است که این نگرش سنج باید از پرسیدن نام و مشخصات دانشآموزان اجتناب کند یا میانگین نمره کل یک گروه از دانش آموزان در معرض اسیب با نمره قبلی همین گروه مقایسه شود).
منبع:
جعفری روشن، م. (1403). پیشگیری محلی از آسیبها. نشر روشن سلام.
اعمال عبادی، بهویژه نماز، یادآورندههای خوبی برای اعمال اخلاقی هستند؛ اما بسیاری از ارزشهای اخلاقی بهصورت روزمره و مرتب مجال آشکارشدن ندارند و اساساً موضوعی درونی به شمار میروند. بدین ترتیب، میتوان نتیجه گرفت که بسیاری از اعمال عبادی ما (اگر درکنار رفتارهای اخلاقی انجام شوند) احتمالاً سهم مهمی در ترویج اخلاق در نوجوانان دارند. در پژوهش سعادتی (1392) قدرت اعمال عبادی مذهبی والدین هشت برابر بیشتر از التزام آنها به مقوله اخلاق، دربرابر اخلاقیبودن نوجوانان همبستگی نشان داده است .
با توجه به نتیجه این پژوهش، همتگماشتن به ترویج نماز و روزه میتواند به پیشگیری از رفتارهای غیراخلاقی کمک کند، البته اگر نوجوان آنها را در کنار رفتارهای اخلاقی پدر یا مادر درک کند. ازاینرو، موضوعی که در قرآن آمده است: نماز را برپا دار كه نماز [آدمى را] از زشتكارى و ناشایست باز مىدارد، موضوع بیربطی نیست (قرآن، عنکبوت: 45). بدین ترتیب، هدف کلی این طرح تقویت اقامه نماز یا یک عمل عبادی و مکرر در رابطه با کودکان و نوجوانان است.[1]
در اینجا پیشنهاد میشود که معلّمان اخلاقی و محبوب یا رهبران غیررسمی در زمان اذان با علاقه و بهسرعت به نماز بایستند. بهتر است آنان ترجیحاً در جماعت و در کنار دانشآموزان به نماز بایستند و هرازگاهی صحبتهایی در مورد اثرات نماز بیان کنند. بهطور مثال، چگونه نماز در کنار سپاسگزاری و تمرکز بر اهداف میتواند افراد را به خواستههایشان برساند. بدیهی است که اگر این طرح در جوامع محلی غیر مسلمان استفاده شود باید ازیک عمل عبادی و مکرر که یک یادآورنده مکرر باشد، استفاده شود.
دقتنظرهای لازم:
معلمین اخلاقی یا رهبران رسمی یا غیررسمی اخلاقی در مدارس یا محلّه باید با شوق به نماز بایستند و در رفتارهایشان لذتبردن از نماز عملاً حس شود. رفتارهای از سر شوق، عاشقانه، آسان و بدون افراط در مستحبات که برای دیگران الگو باشد.
بهتر است هرازگاهی این افراد معتبر و محبوب از تجارب گذشته خود در رابطه با نماز و تأثیراتش و راههای لذتبخشکردن آن برای نوجوانان به صورت غیرمستقیم (ترجیحاً) صحبت کنند.
آنچه برای این طرح از لحاظ پرسنل، مواد، زمان، مكان و هزینه لازم است، عبارتاند از:
پرسنل: تنها افراد محبوب، معتبر یا رهبران غیررسمی (بهویژه معلّمان محبوبی) خود به نماز بیاستند یا از آن هرازگاهی صحبت کنند.
مواد موردنیاز: -
زمان موردنیاز: زمان انجام فریضههای اصلی خود.
مكان انجام آن: در هر کجا که نماز جماعت به پا میشود.
هزینه : -
[1]. یکی از اهداف معیّن کمّی طرح میتواند این باشد که دانشآموزان که نمرات بیشتری را (در مقایسه با قبل) در تستهای مرتبط با التزام به اعمال عبادی مخصوصاً اقامه نماز کسب کنند. بااینحال، در مدارس باید همچنین بر هدف نهایی، یعنی اخلاق، تمرکز کرد و ملاحظه نمود که آیا تعداد رفتارهای غیراخلاقی دانشآموزانی که به اقامه نماز گرایش دارند، کمتر از دانشآموزانی است که به اقامه نماز گرایش ندارند.
منبع:
جعفری روشن، م. (1403). پیشگیری محلی از آسیبها. نشر روشن سلام.